Robota veldado estas la uzo de mekanizitaj programeblaj iloj (robotoj), kiuj tute aŭtomatigas veldan procezon per ambaŭ plenumado de la veldado kaj manipulado de la parto. Procezoj kiel gasa metala arka veldado, kvankam ofte aŭtomatigitaj, ne nepre ekvivalentas al robota veldado, ĉar homa funkciigisto foje preparas la veldotajn materialojn. Robotveldo estas ofte uzita por rezista punktveldado kaj arka veldado en altproduktadaj aplikoj, kiel ekzemple la aŭtindustrio.

Robota veldado estas relative nova apliko de robotiko, kvankam robotoj estis unue enkondukitaj en usonan industrion dum la 1960-aj jaroj. La uzo de robotoj en veldado ne ekis ĝis la 1980-aj jaroj, kiam la aŭtindustrio komencis uzi vaste robotojn por punktoveldado. De tiam, kaj la nombro de robotoj uzataj en industrio kaj la nombro de iliaj aplikoj multe kreskis. En 2005 pli ol 120.000 robotoj estis uzataj en nordamerika industrio, ĉirkaŭ duono de ili por veldado. [1] Kresko estas ĉefe limigita de altaj ekipaj kostoj, kaj la rezulta limigo al altproduktaj aplikoj.

Robota arka veldado komencis kreski rapide ĵus lastatempe, kaj ĝi jam regas ĉirkaŭ 20% de industriaj robotaj aplikoj. La ĉefaj eroj de arkveldaj robotoj estas la manipulilo aŭ la mekanika unuo kaj la regilo, kiu funkcias kiel la "cerbo" de la roboto. La manipulilo estas tio, kio movas la roboton, kaj la projektado de ĉi tiuj sistemoj povas esti kategoriigita en plurajn oftajn tipojn, kiel SCARA kaj kartezia koordinata roboto, kiuj uzas malsamajn koordinatsistemojn por direkti la brakojn de la maŝino.